In elke editie van de beurs zetten we met onze ‘Spotlight’ sectie een land, techniek, stijl of thema in de schijnwerpers. Voor de editie van 2024 brengt de Affordable Art Fair Brussels galeries voor het voetlicht met hedendaagse kunstenaars die in hun werk gebruikmaken van ongebruikelijke materialen.
Engelse versie | Version française
In de sectie Spotlight op ongebruikelijke materialen brengen we zes galeries bij elkaar die werken van meer dan 25 kunstenaars presenteren: T&B Gallery, Gallery Ritter, A POSTERIORI, Chiefs & Spirits, Roof Art Gallery en Mookji Art Contemporary. Deze galeries presenteren werken die zijn gemaakt van denim, olieplastic, boeken, gerecycleerde plastic flessen en een heel scala aan andere onconventionele materialen.
Zorg ervoor dat u de unieke werkwijzen ontdekt van de kunstenaars die op deze sectie te zien zijn.
Philippine Henry de Frahan wil niets liever dan boeken een nieuw leven geven.
Voor haar loopt het opgaan van tastbare literaire werken in een 3D‑installatie of kunstwerk parallel aan wat auteurs doen als ze zich door vele bronnen laten beïnvloeden om zo een nieuw, eigentijds literair werk te scheppen dat geheel op zichzelf staat.
Ze gebruikt de bladzijden, die ze hoofdzakelijk als een waaier in cirkelachtige vormen uitspreidt, om beweging en energie te creëren in de zwermende massa.
Philippine zegt dat ze, door vergeten boeken een nieuw leven te geven, de term ‘bewuste upcycling’ in praktijk brengt. Zo omschrijft ze zelf tenminste haar ongebruikelijke, innovatieve werkwijze.
Stefan Gross volgde een stage om glas-in-loodmaker te worden. Tijdens die stage werd hij omringd door gekleurd glas en leerde hij denken in kleur. In 2006 ontwikkelde hij voor het eerst een eigen materiaal dat hij vandaag veelvuldig in zijn werk gebruikt. ‘Olieplastic’ is ontstaan door een industriële kunststof met klassieke olieverf te beschilderen. Omdat het zowel als oppervlak als verf fungeert, geeft het Stefan Gross de mogelijkheid om het geschilderde oppervlak driedimensionaal uit te breiden. ‘Olieplastic’ is doorzichtig en gedraagt zich, bij een relatief lage temperatuur, als glas. In zijn werk verbeeldt Stefan Gross op kleurrijke wijze de ondergang van een samenleving waarin groei voorop staat.
“De wereld is vandaag de dag een serieuze plek. Dat is een probleem dat ik in mijn werk aanhaal.”
Hij toont de schoonheid en het potentieel van de industriële productie.
Yong R. Kwong speelt in zijn werk met dualiteit, waarbij hij het koude, harde medium roestvrij staal gebruikt om warmte over te brengen.
Het moderne en stadse gevoel ervan spreekt Yong aan, die het staal polijst tot een spiegelachtig oppervlak dat klaar is om handmatig bewerkt te worden tot afzonderlijke componenten, die hij ziet als pigmenten.
In zijn studio in Zuid-Korea verbindt hij duizenden van deze pigmenten aan elkaar en bevestigt ze aan een doek; een proces dat volgens zijn zeggen verwant is aan het traditionele schilderen.
Het resultaat is een viering én schepping van licht, met weerkaatsingen die zich in fragmenten en schaduwen op de omringende wanden werpen.
Met de verrassende materialen die Tamara Greindl gebruikt, schept ze miniatuuruniversums die balanceren tussen poëticisme en speelsheid en worden geïnspireerd door aardse schoonheid.
Ze voelen persoonlijk en introspectief aan. Tamara Greindl ging gerecycleerde waterflessen gebruiken omdat ze afval een nieuw leven wilde geven: ze vormt er bloemblaadjes van tussen goudaccenten. De flessen waren ooit afgedankt afval maar worden nu een edel materiaal dat Tamara inspirerend vindt.
In dit opzicht geeft ze ‘dood’ materiaal een nieuw, eeuwig leven.
De Nederlandse kunstenaar Mathijs Siemens stapelt laagjes kleurrijk katoendraad tot complexe architecturale vormen en maakt daarmee speelse en in het oog springende werken. Al eerder had hij met vele verschillende en ongebruikelijke materialen gewerkt tot hij vooral voor katoendraad koos vanwege de mogelijkheden die dat biedt in tweedimensionaal en driedimensionaal opzicht. Zijn kunstwerken zijn een speelse combinatie van verschillende elementen die met kleur en diepte worden gecombineerd.
Bukang Lee ‘schildert’ met oude stukken multiplex van de schroothoop. Als materiaal dat op natuurlijke wijze nieuwe kleuren aanneemt, wordt elk stuk gebruikt als een penseelstreek om verhalen, herinneringen of sporen mee te bouwen.
Elk stuk hout, dat een evenwicht zoekt tussen de gemeenschap en het zelf, speelt een rol in het uitbeelden van een specifieke tijd en plaats. Hij maakt vaak plaatsen onsterflijk die vernietigd zijn of waarvan de bewoners ontheemd zijn geraakt, of landschappen die niet meer bestaan.
Ondanks de visuele aantrekkelijkheid van de werken is hun boodschap aangrijpend. Ze vertellen het verhaal van gemarginaliseerde gemeenschappen die gedwongen werden hun huis achter te laten.
‘Herinneringen komen altijd stukje bij beetje.’ – Bukang Lee
Speelgoed wordt hedendaagse sculptuur in het werk van Nicolette Bénard. De poppen die zolang ze al populair zijn worden gezien als iconen van schoonheid, staan voor de dunne lijn tussen perfectie en imperfectie. De gedachte dat volmaaktheid een volslagen illusie is wordt weerspiegeld in de kastjes van plexiglas waarin Nicolette haar bewerkte Barbies toont. Haar werk wordt in Nederland gemaakt maar is over de hele wereld herkenbaar met zijn felle kleuren en bungelende, gedeconstrueerde poppenbenen. Gevoel voor humor is belangrijk voor Nicolette, en daarom hopen we in februari heel wat mensen met een glimlach te zien op de stand van Roof Art Gallery.
Of het nu gaat om gerafelde zomen, zakken of gescheurde naden, denim is het ongebruikelijke materiaal waarmee Kyungwon Kim bij voorkeur werkt, een Koreaanse kunstenaar deze in deze editie wordt gepresenteerd door T&B Gallery.
We zijn zeer gecharmeerd van de stillevens die ze maakt en de textuur die ontstaat uit het gebruik van allerlei verschillende soorten textiel. Vooral bloemarrangementen inspireren Kyungwon.
De kroonblaadjes zijn vaak gevormd van de zachte strengen zoom van spijkerbroeken en de stengels van grof gesneden naden.
Het ongebruikelijke materiaal van Carry Doorn, die ook door Roof Art Gallery wordt vertegenwoordigd, is tule. Ze gebruikt het als middel om het midden te houden tussen beeldhouwkunst en een tweedimensionale afbeelding. Met haar gelaagde gebruik van textiel bouwt ze een doek op voor haar karakteristieke portretten of abstracte werken, waarbij ze een indruk schept die zowel breekbaar als krachtig is. Deze lagen hebben echter een diepere betekenis, omdat Carry geïnteresseerd is in de veelgelaagde aard van het leven van de mens, en ook in de velerlei reacties op haar kunst. Op haar lijstje van ongebruikelijke materialen staan ook metaalgaas en organzazijde.
Brons lijkt op het eerste gezicht misschien niet meteen een ongebruikelijk materiaal. We zien immers heel wat hedendaagse bronzen sculpturen op onze beurs.
Maar wat het werk van Isabel Ritter ongebruikelijk maakt is het onderwerp ervan; een onderwerp waarvan je misschien niet zou verwachten dat het zich leent voor zo’n zwaar, log medium en de bewerking ervan.
Door de acrylverf die ze op haar bronzen gietwerken van felgekleurd gepeld fruit aanbrengt, krijg je het gevoel dat ze een inherente lichtheid hebben. Het realisme van haar bananen en citroenen is indrukwekkend.
Ontdek het werk van Isabelle naast dat van de kunstenaar van onze campagne, Daniel Engelberg, op de stand van Gallery Ritter.
De Affordable Art Fair Brussels is er weer van 7 t/m 11 februari op de iconische Tour & Taxis-locatie. We vinden het geweldig om onze ‘Spotlight-sectie’ voort te zetten en pleitbezorger te zijn van deze ongelooflijke kunstenaars die met ongebruikelijke materialen werken. We hopen dat u een heerlijk voorproefje heeft gekregen van wat er komen gaat en zich voldoende geïnspireerd voelt om naar onze beurs te komen. Zorg ervoor dat u nu uw tickets bestelt.
Lead image: Phillippine Henry de Frahan, Untitled, A POSTERIORI