Amsterdam Fair Director’s top picks

FOR ENGLISH VERSION CLICK HERE

Elke keer dat ik mijn lijstje van favoriete werken opstel, kan ik me niet anders dan enorm dankbaar voelen. Dit is de vierde keer dat ik het voorrecht heb om de deuren van de Kromhouthal te openen voor 73 exposanten, 13.000 bezoekers en ongeveer 20 honden en elk jaar voelt dat nóg fantastischer dan het jaar ervoor!

Er is maar één ding dat het hele beursevenement nog leuker zou kunnen maken voor ons als team: laat ons weten wat uw favorieten zijn na uw bezoek aan de beurs!

Kortom, heeft u Instagram, maak dan een foto van uw favoriete kunstwerk en tag ons op @affordableartfairnl.

Of stuur ons een mailtje van een regel of twee over wat u leuk vond.

Of fax ons op … nou nee, faxen gaat wel echt te ver (terug).

Voor nu geef ik u hier alvast een eerste kennismaking met de stukken die ik bijzonder vind:

DROOM REIS

Van alle Affordable Art Fairs staat Amsterdam erom bekend dat het altijd een geweldige selectie fotografische werken laat zien en ik kan met veel plezier zeggen dat deze nieuwe editie geen uitzondering op die regel is.

Deze geselecteerde werken van Hayley Eichenbaum, Huseyin Takin en de Zweedse nieuwkomer op de beurs Marcus Wallinder hebben een bijzondere, filmische kwaliteit. Ongecompliceerde composities die perfect zijn vastgelegd, u moet haast wel een beetje ontzag krijgen voor hun zelfverzekerde elegantie.

DE ZWARTE KUNSTEN

Op het gevaar af dat ik nu word gezien als iemand met een Zwadderich-ziel zijn ‘Heilig geweld’ en ‘Covered Parts’ de titels van mijn volgende twee favorieten van dit jaar. Het eerste werk is een adembenemend olieverfportret van Petr Mosic, het tweede een sensueel abstract werk van Sander M. Jonker; met deze fluweelachtige petroltinten krijgt elke ruimte aantrekkelijke gotische allure.

GEDULDIGE PERFECTIE

Als we weer naar de heldere kleuren terugkeren, dan verheug ik me erop dat ik me kan gaan vergapen aan de fijnzinnige details van de twee werken op de beurs van Annelies Damen en Ulrike Främbs. Met hun helder witte vlakken en verfijnde schaduwen zijn deze werken elegant en poëtisch en getuigen ze van vele uren toewijding van deze kunstenaars. Ze zullen de kijker zeker inspireren om hun gedachten te laten gaan over de magie van de natuur en de schoonheid van de bruiden die nu onze moeders zijn.

MAAK DE MIJNE METALLIC

Het was zeer intrigerend om te zien hoeveel kunstenaars dit jaar heel kundig metallic oppervlakken in hun werk hebben geïntegreerd. Van de met veel precisie gemodelleerde universums van papier van Anne Feat Gaiss tot de trofee-achtige tompoezen van Mickey Philips, van de koperen achtergronden van de buitenaardse mannelijke naakten van Maxim Probst tot de enorm uitgestrekte wateren van de rivieren van Jose Naranjo, het is een hele belevenis om dit effect op de beurs op u te laten inwerken. Hier ziet u deze werken in al hun glorie schitteren. Ja, echt heel anders dan wanneer u die werken op een laptopscherm zou zien.

DIEPE MAAR VROLIJKE BLAUWTINTEN

Deze twee speelse werken van Dorsan Cousin en Jules Wittock zijn een en al pretentieloos plezier. Ik ben helemaal gecharmeerd van Jules Wittocks labrinth ‘Enjoy’ en zou me graag uren in zijn wereld kunnen verliezen.

En verder moest ik, toen ik ‘Sortir du Cadre’ van Dorsan Cousin zag, denken aan een zinnetje dat ik vaak tegen vrienden zeg als zij een kunstwerk uitkiezen: dat ze iets moeten kiezen dat op de een of andere manier het gevoel geeft dat het ‘hen ook ziet’. Bij het kijken naar de houten sculpturen en de vrolijke oranje en blauwe kleurvlakken in ‘Sortir du Cadre’ van Dorsan Cousins, kwam onmiddellijk de gedachte in me op: ‘Hé, er zit een klein plekje in mijn hart dat ‘ex-vriendjes’ heet en dat er precies zo uitziet’!

ALS IK ER SLECHTS ÉÉN KON HEBBEN …

Ramen, deuropeningen, de plekken waar binnen en buiten samenkomen, dat vind ik vaak interessante onderwerpen. De foto van Søren Lynggaard Andersen wist me meteen te boeien door de informele manier waarop dit werk grote vragen aan de orde lijkt te stellen, zoals

Waar zijn we? Wat doen we hier? Zijn we alleen?

Het is een zacht en eenvoudig werk. Het nodigt ons uit om heel even de tijd te nemen om van het uitzicht te genieten voordat de e‑mails beantwoord moeten worden en de kinderen te eten moeten krijgen.

Laten we eens kijken naar de verwarmende tinten van het leven. De donkere hoeken achter de deur. Het weelderige gras. De zekerheid dat we een horizon hebben die in de toekomst ligt, hoe vaag die ons nu ook voorkomt.

Het is een kunstwerk dat ons uitnodigt om even stil te staan. En een beetje dankbaar te zijn voor de dagen en momenten die voor ons liggen.

Ik zie u graag op de beurs!

Met dankbare groet,

Blythe