Onze Fair Director Blythe Bolton heeft haar persoonlijke selectie gemaakt uit de duizenden niet te missen kunstwerken die te zien zijn op de editie van 2025.
English version | Version française
Het lijkt wel of ik dit jaar in het bijzonder nog veel meer verlang naar de lente die heel voorzichtig haar opmars maakt. Brussel was de afgelopen maanden naar mijn gevoel omsingeld door vier betonnen muren en, net als velen onder jullie, heb ik hard mijn best moeten doen om niet weemoedig te worden.
Tijdens de eindeloze nachten en grijze dagen, terwijl ik geduldig de weken aftelde tot we ons terug in de kleurrijke Tour & Taxis loodsen, putte ik hoop uit de warmte van dit kleine landschap dat ik kocht toen ik afgelopen zomer het Affordable Art Fair Melbourne team ondersteunde.
Ik heb me verdiept in het gloeiende groen en blauw, denkend aan de kunstenaar die daar aan de andere kant van de wereld zit en dit weelderige zonnige uitzicht overbrengt vanaf de veranda bij zijn moeder thuis. Het werkje mag dan klein zijn in omvang, het brengt me een enorme hoeveelheid vreugde.
Dit jaar verwelkomen we 90 galeries van over de hele wereld die hun stands zullen aankleden met duizenden kunstwerken die hetzelfde vermogen hebben om ons te troosten en mentaal te transporteren.
Dit zijn een aantal van de kunstenaars en kunstwerken waar ik het meest naar uitkijk…
Ik ben dol op ballonnen. Ik vind de manier waarop ze de zwaartekracht de baas maken en ouders met jonge kinderen onmiddellijk wat rust verlenen geweldig, en zelfs wanneer ze hun kracht verliezen kunnen ze nog vermakend door de woonkamer worden geschopt. Misschien is dat de reden waarom deze lieflijk en surrealistische keramische sculpturen van Nuria Torres, onder de vleugels van Appartelier, me gelijk opvielen. Betaalbaar en schattig dat ze zijn, kan ik me voorstellen hoe ze ook het perfecte cadeau zouden zijn voor grootouders, mogelijks de verzamelaars van de toekomst.
Het is altijd interessant om verbindingen te vinden in de schatten die ons aanspreken en deze twee werken van keramiste Claire Roger en schilder Romain van Wissen hebben bijna iets broederlijks.
Ze hebben eenzelfde DNA wat betreft hun frisse, eigentijdse kleurenpalet, geavanceerde technieken en avontuurlijke grafische kwaliteiten. En toch, hoewel ze allebei vorig jaar gemaakt zijn, lijken ze uit verschillende tijdperken te komen. Claire’s prachtige beeldhouwwerk lijkt vanuit de oudheid naar ons toe te zijn gereisd en straalt dezelfde kwaliteit uit als een vaas uit een oude dynastie, terwijl het schilderij van Romain onmiskenbaar aanvoelt alsof het uit de toekomst komt. Beide werken zouden een prachtige toevoeging zijn aan elk interieur.
Wat de drie kunstenaars die me dit jaar het meest intrigeerden bij het beoordelen van de aanvragen voor de beurs gemeen hebben is de verfrissend originele manier waarop ze architectuur benaderen. De 3D-werken van Mo Junseok zijn een verbluffende combinatie van lijntekenen en beeldhouwen, die begrenzing en leegte verkennen. De digitale collagewerken van Anastasia Savinova nodigen ons uit om verbindingen tussen onze steden en ruimtes te verkennen. De Brusselse Yorick Efira presenteert dan weer opvallende constructies, zorgvuldig gemaakt van karton.
Alom wordt het begrip gedefinieerd als een schouwspel dat grootsheid of glorie uitstraalt en tot verwondering en onbegrip stemt. Vanaf de zeventiende eeuw heeft dit taferaal talloze kunstenaars en schrijvers geïnspireerd, vooral in relatie tot de natuurlijke wereld. Ik denk dat elk huishouden zo nu en dan een herinnering kan gebruiken dat, ook al is de meest dringende orde van de dag vaak het legen van de vaatwasser, een allermachtige kracht steeds over ons heerst. Deze drie werken manifesteren dit concept op een verschillende, maar even schitterende manier. Het prijkt door de majesteit van Serena Curmi’s grootse bergen, gloeit in Magali Cazo’s aquarel en blaast ons weg in Louisa Longstaff-Scales’ winderige landschap.
Deze maand brandde de buurt in de Los Angeles Pacific Palisades af waar ik woonde toen ik 18 was en als gevolg daarvan voel ik een acuut bewustzijn van de manier waarop vuur ons leven vormgeeft. Het werk van de Iraanse kunstenaar Faezah Hamami vangt de complexe, voortdurende chaos van de woedende kracht in lagen collage en krijt. Het werk ‘Half’ van fotograaf Søren Lynggaard toont dan weer de absolutie in een voor en na.
…zou het dit prachtige olieverfschilderij op hout van de Franse kunstenaar Clair Aguilar zijn.
Zoals velen vind ik het moeilijk om niet te ‘doem scrollen’ en wanhopig te worden van alle vreselijke tragedies die dagelijks plaatsvinden over de hele wereld. Ze bereiken ons via bieps en belletjes, en alleen al het vervelende volume kan ons hulpeloos laten voelen.
Claire’s schilderij Etreinte-monde is daar een tegengif voor. Ze vangt, enigszins paradoxaal, een vluchtig intiem moment dat omwille van de duurzaamheid van verf eeuwig duurt. Er schuilt magie in de manier waarop ze verschillende stijlen met elkaar versmelt. Haar technisch realisme plaatst ons met
beide voeten op de grond in fysieke sferen, waar tederheid en aanraking een figuur gerust lijken te stellen, een lichte hand op de rug. “Je bent niet alleen.” Dit gebaar ontvlamt ze met abstracte kleurwolken die doen denken aan een metafysisch universum. Energie. Aura’s. Liefde in alle mogelijke kleuren. Een wereld-omhelzing.
We kijken ernaar uit om u te verwelkomen op de beurs. Het is nog niet te laat om tickets te kopen voor de Brusselse editie van 2025 in Tour & Taxis van 5 – 9 Februari.