Naar aanleiding van Affordable Art Fair Amsterdam selecteerden we tien kunstenaars die met unieke materialen werken om hun buitengewone kunstwerken te creëren.
Affordable Art Fair Amsterdam opent eind deze maand zijn deuren van 26 tot en met 30 oktober in de Kromhouthal. Om u alvast een voorproefje te geven van de ronduit unieke werken, selecteerden we enkele kunstenaars die ongebruikelijke materialen zoals toetsenborden, leisteen of visnetten gebruiken voor hun creaties.
In dit blog komt u alles te weten over de unieke werkwijze van tien kunstenaars die op de beurs te zien zullen zijn.
De ongebruikelijke werken van Levente Radvánszki geven op hun originele manier een invulling aan de schilderkunst uit klassieke werken. De kunstenaar gebruikt elementen uit synthetisch materiaal, zoals silicone, op een manier die er in zekere zin natuurlijk uitziet. Hij werkt met meerdere oppervlakken en richt zich op verschillende manieren om de werkelijkheid te interpreteren. Op het tweedimensionale oppervlak kronkelen de vormen vaak als golven naar of vanuit het centrum van het beeld, terwijl andere elementen, zoals bijenkorven en stekelige planten, in de hoeken van de werken te zien zijn.
Joana Schneider creëert ruime installaties en plastische omgevingen die staan voor een duurzaam contact met organische materialen en tegelijkertijd een licht werpen op de lokale creativiteit en industrie. Haar speelse gebruik van uitzonderlijke materialen versmelt met haar liefde voor textielambacht. Technieken als borduren, passementerie en het maken van tapijten behoren tot haar specialiteiten. Ze combineert die vaardigheden met de traditionele technieken voor het maken van netten, zoals de zeilmakerspalm, pluisnetten en Trucker’s hitch-knopen. Joana heeft zichzelf verplicht om vanaf het begin alleen met bestaande en gerecyclede materialen te werken. Dat kunnen touw en visnetten zijn, maar ook oude, geupcyclede meubels.
Stefan Gross volgde een stage om glas-in-loodmaker te worden. Tijdens die stage werd hij omringd door gekleurd glas en leerde hij denken in kleur. In 2006 ontwikkelde hij voor het eerst een eigen materiaal dat hij vandaag veelvuldig in zijn werk gebruikt. ‘Olieplastic’ is ontstaan door een industriële kunststof met klassieke olieverf te beschilderen. Omdat het zowel als oppervlak als verf fungeert, geeft het Stefan Gross de mogelijkheid om het geschilderde oppervlak driedimensionaal uit te breiden. ‘Olieplastic’ is doorzichtig en gedraagt zich, bij een relatief lage temperatuur, als glas. In zijn werk verbeeldt Stefan Gross op kleurrijke wijze de ondergang van een samenleving waarin groei voorop staat. “De wereld is vandaag de dag een serieuze plek. Dat is een probleem dat ik in mijn werk aanhaal.” Hij toont de schoonheid en het potentieel van de industriële productie.
Sebastiaan Straatsma is gefascineerd door het klassieke archetype van keramische vazen. Een fascinatie die hij gebruikte door de herkenbaarheid van hun vorm, functie, materiaal en geschiedenis ter discussie te stellen. Hieruit ontstond de steeds groter wordende reeks van unieke en handgemaakte ‘Dustcollector’-vazen van gekleurde epoxyhars. Dustcollector’ verwijst naar de non-functionaliteit van deze vazen, die Straatsma als uitgangspunt heeft genomen voor zijn interpretatie. De kunstenaar heeft een geheel eigen techniek ontwikkeld. Bij elke vaas volgt hij een proces – van een idee, een collage of schets, tot het maken van een mal, het mengen van kleuren en het vormen van de vaas. Dat doet hij door het tekenen, opspatten en spuiten van de epoxyhars. De kunstenaar houdt van het materiaal en het biedt hem eindeloze mogelijkheden om dingen te maken en te decoreren.
De portretten van Olivier Lannaud lijken verscheurd tussen de zoektocht naar spiritualiteit en de behoefte om te consumeren. Hij gebruikt gerecycleerde en gevonden computeronderdelen in zijn fascinerende manier van werken. Met zijn reeks ‘Memosaïque’ gaat hij aan de slag met de portretten van onze oude en moderne mythologie. Door de toetsen van toetsenborden op basis van een heel oude techniek te gebruiken, ontwikkelt hij een vorm van pointillisme: een soort van ‘objectschilderen’.
Hilde Trip maakt wandkunstwerken van natuurlijke materialen. De natuur is een onuitputtelijke inspiratiebron voor Hilde, waarbij elk seizoen nieuwe verrassingen en (inspiratie)bronnen oplevert. In haar werk combineert en herschikt ze de organische lijnen van de natuur met moderne materialen. Hierdoor ontstaat er in haar werk een spanningsveld dat niet alleen de schoonheid en kwetsbaarheid van de natuur benadrukt, maar ook de kracht ervan. Door vergankelijke materialen te verwerken tot blijvende wandobjecten geeft Hilde ons een nieuwe kijk op de natuurlijke wereld waarin we leven.
De opmerkelijk vriendelijke en toch stoere sculpturen van Sander Buijks springen voortdurend in het oog. Zij werken kenmerken zich door een uniek en contrasterend gebruik van materialen. De stripachtige figuren zijn stoer en fragiel, karikaturaal en kwetsbaar, emotioneel en gesloten. Zijn materiaalgebruik is onorthodox. Hij combineert moeiteloos beton met neon, gepolijst aluminium, glas, brons of keramiek.
De schilderijen van Toni Alfano zijn gemaakt op karton bedekt met een dunne laag beton. De langzaam aangebrachte lagen van temperaverf imiteren het effect van een zogenaamd opnieuw geschilderde muur. De figuren zijn gemaakt met houtskool en glazuur van bitumen. De stap van het proces wordt Descialbo genoemd: een oude restauratietechniek waarbij de verflaag met een hamer, spatel of scalpel van het pleisterwerk wordt verwijderd.
Michiel Jansen is geïntrigeerd door de beeldende mogelijkheden van leisteen, een fijnkorrelig metamorf gesteente. Hij herschikt de lagen van het materiaal en maakt er nieuwe vormen uit, vaak geïnspireerd door de natuur. Daarnaast is hij eveneens gefascineerd door de effecten van geometrisch contrast in zijn beelden. Door een intensief proces van snijden, hakken, knippen, kitten, boren, aanbrengen van structurele ondersteuning en slijpen creëert hij objecten die vaak een compact statisch uiterlijk of een meer open ritmische compositie hebben. Hij voegt regelmatig pure, intens gekleurde pigmenten toe aan zijn werk, waardoor de grijszwarte natuurlijke kleur van de leisteen een extra dimensie krijgt.
Jet Naftaniel-Joëls maakt kunst en sieraden van gevonden voorwerpen en afvalmaterialen zoals plastic, oud textiel, lege koffietabletten en, meer recentelijk, COVID-antigeentests. Die materialen krijgen door haar werk een nieuwe betekenis. De kunstenares vindt het belangrijk dat haar kunst de creativiteit van de kijker stimuleert. Al het materiaal dat achteloos in de prullenbak belandt, krijgt een tweede leven. Zo wil ze een kleine bijdrage leveren aan een beter milieu.
Breng zeker een bezoek aan de galeries om deze fascinerende werken van dichtbij te bekijken. Vergeet niet om nu tickets te kopen om Affordable Art Fair Amsterdam te bezoeken van 26 tot en met 30 oktober in de Kromhouthal. Tot snel!